Σε όποια λοιπόν όντα τα πάντα συνέβησαν σαν να γίνονταν για κάποιον σκοπό,
αυτά τα όντα διασώθηκαν γιατί βρέθηκαν αυτοµάτως µε την αρµόζουσα σύσταση.
Σε όσα πάλι δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αυτά χάθηκαν και συνεχίζουν να χάνονται.
Αριστοτέλους Περί Φύσεως
Ποιος είναι ο πατέρας των Επιστημών της Βιολογίας;
Ο Μακεδόνας Αριστοτέλης φυσικά ! Από τα Αρχαία Στάγειρα του σημερινού νομού Χαλκιδικής.
Ο μαθητής του Πλάτωνα και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Όπως τον αποκάλεσε και ο Δάντης Αλιγκέρις: ο άρχοντας αυτών που γνωρίζουν.
Πολλές φορές αναρωτιόμαστε αν οι ξένοι τιμούν περισσότερο τον διαχρονικό πάνσοφο Αριστοτέλη από εμάς.
Δυστυχώς, κι από το παρά κάτω άρθρο, προκύπτει ότι χρειαζόμαστε πολλά στάδια ωριμότητας και εξέλιξης για να αντιληφθούμε το μεγαλείο της ύπαρξης του. Εάν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, θα μπορέσουμε πάμε στο επόμενο στάδιο, που είναι η προώθηση του μεγαλείου του Αριστοτέλη που άλλαξε τον κόσμο.
Ως γνωστόν, η θεωρία της εξέλιξης με βάση τη φυσική επιλογή είναι η ραχοκοκαλιά της Βιολογίας και των Ιατρικών Επιστημών. Είναι αυτή που δένει και στερεώνει όλα τα βιολογικά επιστημονικά πεδία μαζί, δίνοντας τα νόημα και συνέχεια.
Για ορισμένους η φυσική επιλογή θεωρείται η λαμπρότερη ιδέα στην αντίληψη του ανθρώπινου νου.
Η Φυσική Επιλογή είναι ο σημαντικότερος μηχανισμός της Εξέλιξης των Ειδών.
Είναι η ραχοκοκαλιά των βιολογικών και ιατρικών επιστημών.
Για να την καταλάβουμε, αν την συγκρίνουμε με κάτι ποιο οικείο: Την Τεχνίτη Επιλογή.
Τις φυλές των σκύλων τις έφτιαξαν άνθρωποι από τον λύκο.
Εγινε με διασταυρώσεις με Τεχνίτη Επιλογή.
Εμείς οι άνθρωποι διαλέγουμε ζώα με έντονα χαρακτηριστικά της αρεσκείας μας, και τα διασταυρώνουμε.
Ελεγχόμενη διασταύρωση από ανθρώπους.
Τα περισσότερα ζώα και φυτά είναι ερωτικά αναπαραχθείς οργανισμοί.
Μερικοί απόγονοι αποκλίνουν κι έχουν κάποια χαρακτηριστικά ποιο έντονα από τους γονείς.
Όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια φυλή ψηλών σκύλων, επιλέγουμε τα ψηλότερα και τα διασταυρώνουμε.
Οι περισσότεροι απόγονοι ομοιάζουν με τους γονείς.
Ορισμένοι απόγονοι αποκλίνουν και είναι ψηλότεροι ή κοντότεροι από τους γονείς.
Η διανομή της καμπύλης καμπάνας είναι η τυπική βιολογική διανομή.
Όπως βλέπουμε το 10% από τα νέα σκυλάκια είναι τα ψηλότερα, ψηλότερα κι από τους γονείς τους.
Σκοτώνουμε ή τα στειρώνουμε τα κοντότερα σκυλιά.
Τα ψηλά κυνάρια, τα σκυλάκια που σώσαμε είναι πρωτόγενα που σημαίνει πρώτη γενιάς.
Έπειτα επιλεκτικά διασταυρώνουμε αυτά τα πρωτόγενα ψηλά σκυλιά μεταξύ τους.
Αυτά τεκνοποιούν την δευτερογενιά.
Ξανά κρατάμε τους ψηλότερους απογόνους για διασταύρωση ενώ σκοτώνουμε ή αποστειρώνουμε τα υπόλοιπα.
Ξαναδιασταυρώνουμε τα δευτερογενή ψηλά σκυλιά και καταλήγουμε με μια φυλή ψηλών κύνων σκύλων.
Αφότου ικανοποιηθούμε με το ύψος της φυλής, σταματάμε την επιλογή.
Η Φυσική Επιλογή είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα.
Ποιά η διαφορά;
Το περιβάλλον και η φύση επιλέγουν τα άτομα με τα επιθυμητά ή προσαρμοσμένα χαρακτηριστικά.
Η Φυσική Επιλογή είναι ένας θεμελιώδης εξελικτικός μηχανισμός.
Η φύση πάντα επιλέγει τα ποιο προσαρμοσμένα άτομα σε ένα δεδομένο περιβάλλον.
Έτσι με τον καιρό τα χαρακτηριστικά των ειδών αλλάζουν, προς μια προσαρμοσμένη μορφή στο περιβάλλον.
Δύο υπεραπλοϊκά παραδείγματα.
Όπως ο άνθρωπος έτσι κι ο αέρας μπορεί να επιλέξει την αναπαραγωγή.
Τα πολύ ψηλά φυτά σιταριού σπάνε από τον αέρα στο βουνό πρώτου αναπαραχθούν.
Τα φυτά του σιταριού έχουν λεπτά καλάμια, κι όσο ποιο ψηλά είναι, τόσο ποιο εύκολα σπάνε.
Η επιφάνεια του βουνού είναι επικλινείς, εκθέτοντας τα ψηλά φυτά του σιταριού στον αέρα.
Τα κοντά φυτά του σιταριού δεν καλύπτουν αρκετά τα ψηλά γειτονικά σιτάρια για να αντέξουν τον αέρα.
Μόνο τα κοντά σιτάρια επιβιώνουν και αναπαράγονται.
Έτσι ο αέρας δημιουργεί μια φυλή κοντών σιταριών στα όρη.
Αρκετά κοντά, για να αντέχουν τον δυνατό αέρα.
Εδώ βλέπουμε τα ίδια γραφικά που είχαμε και για τους σκύλους.
Ο μηχανισμός επιλογής είναι ο ίδιος.
Αντί να επιλέγει ο άνθρωπος, επιλέγει ο αέρας.
Εδώ είναι ένα ακόμη παράδειγμα, με επιλογή διασταύρωσης, αυτή τη φορά από τον ήλιο.
Όπως όλα τα φυτά, έτσι και το σιτάρι χρειάζεται ηλιακή ενέργεια για να φωτοσυνθέσει και να μεγαλώσει.
Τα κοντά σιτάρια στις πεδιάδες δεν βλέπουν τον ήλιο, γιατί καλύπτονται από τα ψηλά.
Χωρίς ηλιακή ενέργεια, μαραίνονται και δεν αναπαράγονται.
Έτσι ο ήλιος δημιουργεί μια φυλή ψηλών σιταριών στις πεδιάδες.
Το ύψος είναι απλώς ένα χαρακτηριστικό, αλλά εμείς, οι οργανισμοί έχουμε χιλιάδες χαρακτηριστικά.
H τεχνίτη επιλογή είναι κατανοητή και την ασκούμε εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Αυτός ο Ασσύριος βασιλιάς κάνει γενετική μηχανική σε φυτά, βασισμένος στην τεχνίτη επιλογή.
Η Φυσική επιλογή είναι δυσνόητη ακόμη και ακαδημαϊκούς εν έτη 2022 !!!
Αυτό επειδή η Φυσική Επιλογή επιβεβαιώνει την θεωρία της Εξέλιξης των Ειδών.
Η Εξέλιξη προκαλεί ορισμένες θρησκευτικές απόψεις, κι αν και αυτονόητη, μερικοί δεν την αποδέχονται.
Θα κάνω ξεχωριστό διαδέρκιο αποκλειστικά για την Εξέλιξη των ειδών.
Σημερινοί ακαδημαϊκοί μελετητές, Γιουτούμπερς και άλλοι, στέκονται με θαυμασμό εμπρός στον Τσάρλη Δαρβίνο.
Εικονίσματα και αγάλματα του Δαρβίνου δεσπόζουν σε Βιολογικά ιδρύματα και μουσεία και σε σε όλο τον κόσμο.
Αυτοί οι μελετητές θαυμάζουν τον Δαρβίνο για την απίστευτη ιδέα του, τη Φυσική επιλογή.
Ο Αλφρέδος Ράσελ Γουάλας βρήκε την ίδια ιδέα σχεδόν ταυτόχρονα και ανεξάρτητα.
Όλη την δόξα την πήρε ο Δαρβίνος επειδή προώθησε την εργασία του καλύτερα.
Αυτοί οι μελετητές του 19ου αιώνα είχαν ποιοτική εκπαίδευση και μαθαίναν αρχαία Ελληνικά.
Ήταν μάλιστα σε θέση να διαβάζουν τους αρχαίους Έλληνες επιστήμονες κατ’ ευθείαν από το πρωτότυπο κείμενο.
Ο Ρώσος συγγραφέας Λέον Νικολάγιεβιτς Τολστόι, δεν υπάρχει εκπαίδευση χωρίς την Ελληνική Γραμματεία.
Ο Δαρβίνος είχε παραδεχτεί ότι διάβαζε τον Αριστοτέλη και φάνηκε ότι ήταν καλός μαθητής.
Ούτως ή άλλως ο Αριστοτέλης είναι πατέρας της Βιολογίας, αλλά δεν το μαθαίνουμε στη σημερινή εκπαίδευση.
Αλλά σας λέω ότι ούτε ο Δαρβίνος, ούτε ο Γουάλας ανακάλυψαν την εξέλιξη και τη φυσική επιλογή.
Είναι ευρέως γνωστό ότι η Εξέλιξη ξεκίνησε από τον Αναξίμανδρο και τον Εμπεδοκλή χιλιάδες χρόνια πριν.
Αλλά αυτό το οποίο δεν αναφέρει κανείς είναι την φυσική επιλογή του Αριστοτέλους.
Ο Αριστοτέλης πρώτος μας αναφέρει την Φυσική Επιλογή στα Φυσικά.
Στο δεύτερο βιβλίο του στα φυσικά, που ονομάζεται Περί Φύσεως.
Και το κάνει με την φαινομενική του ευφυία.
Ορίζει ότι η φύση ανήκει στα τελικά αίτια.
Οπότε η κινητήριος δύναμη της Φύσης είναι η ανάγκη κι όχι ένας ειδικός σχεδιασμός ή σκοπός.
Στηρίζει λοιπόν την ιδέα της ανάγκης με δυο παραδείγματα:
Η βροχή δεν πέφτει επειδή ο Ζεύς θέλει να βοηθήσει το σιτάρι να μεγαλώσει.
Αντίθετα, επειδή η υγρασία ανερχεται σε ψυχρότερα επίπεδα, υγροποίηται σε νερό, και πέφτει ως βροχή.
Μπορεί να βρέξει και το σιτάρι κάποιου να χάθει στο αλώνι.
Αυτό σημαίνει ότι απλά έτυχε να βρέξει.
Η βροχή αυτή δεν ήταν ένα συμπαντικό σχέδιο για να χάσει αυτός το σιτάρι, απλά έτυχε να βρέξει.
Ασχέτως αν ο αγρότης μπορεί να νομίσει ότι όλο το σύμπαν περιστρέφεται γύρω από αυτόν.
Ευφυεστάτως ο Αριστοτέλης θέτει τις βάσεις για απόρριψη θρησκευτικών και δεισιδαιμονικών εξηγήσεων.
Μας προετοιμάζει για αυστηρή ορθολογιστική σκέψη.
Εξηγεί ότι τα δόντια έχουν ειδικά χαρακτηριστικά:
Οι τομείς για να κόβουν και οι γόμφιοι για να αλέθουν την τροφή.
Τα δόντια δεν σχεδιάστηκαν έτσι, απλά έτυχε να είναι έτσι.
Το ίδιο ισχύει και για όλα τα χαρακτηριστικά που φαίνονται να έχουν με σκοπό σχεδιαστεί έτσι.
Καθαρά λοιπόν προσπαθεί να απορρίψει την δυσειδαιμονική έκδοση του δημιουργισμού και τον νοήμονα σχεδιασμό.
Υπάρχουν θρησκόληπτοι που μάχονται κατά της επιστήμης, προωθώντας την υπόθεση του νοήμονα σχεδιασμού.
Μετά μπαίνει στο ψητό και μας αναφέρει τη φυσική επιλογή λέγοντας:
Σε όποια λοιπόν όντα τα πάντα συνέβησαν σαν να γίνονταν για κάποιον σκοπό,
αυτά τα όντα διασώθηκαν γιατί βρέθηκαν αυτοµάτως µε την αρµόζουσα σύσταση.
Σε όσα πάλι δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αυτά χάθηκαν και συνεχίζουν να χάνονται.
Με λίγα λόγια μας λέει ο Αριστοτέλης ότι η Φυσική Επιλογή είναι δυναμική και συνεχείς.
Ο Αριστοτέλης λέει ότι αυτό συμβαίνει όπως το κείμενο του Εμπεδοκλή με τα άνθρωποπρόσωπα προγενή βόδια.
Ο Αριστοτέλης συνδέει την Φυσική Επιλογή του με κείμενο για την Εξέλιξη, του Εμπεδοκλή.
Ο Εμπεδοκλής αναφέρει ότι οι άνθρωποι, τα άλλα ζώα και τα φυτά έχουν τα στοιχεία
(σήμερα θα τα λέγαμε νουκλεΐκές βάσεις)
που διατηρούν την ικανότητα τους να επιβιώνουν και να αναπαράγονται λόγο της τυχαίας διάταξης των μερών τους (τα χαρακτηριστικά).
Για τον Αριστοτέλη οι οργανισμοί με τα κατάλληλα χαρακτηριστικά επιβιώνουν.
Αυτά χωρίς τα κατάλληλα χαρακτηριστικά χάνονται και συνεχίζουν να χάνονται.
Και απ’ όσο ξέρουμε, αυτός είναι ο εξελικτικός μηχανισμός της φυσικής επιλογής.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ο τελικός σκοπός της φύσης είναι η δημιουργία ειδών.
Η φυσική επιλογή, κυρίως σε περιβαλλοντικές αλλαγές, αλλάζει είδη και δημιουργεί και νέα είδη.
Κλαδογενέσεις και αναγεννήσεις, δημιουργούν νέα είδη που είναι νέες μορφές.
Αλλά γιατί ο Αριστοτέλης δεν πιστώνεται τη φυσική επιλογή;
Την πάτησε στην προώθηση σαν τον Γουάλας;
Και γιατί δεν τον προώθησαν;
Είναι επειδή ο Αριστοτέλης δεν είναι Αγγλοσάξωνας; Εβραίος ή Χριστιανός; Ένας Γερμανός τουλάχιστον;
Είναι επειδή σε αντίθεση με τον Δαρβίνο, τον Γουάλας, και τον Νεύτωνα, οι σημερινοί μελετητές δε ξέρουν Ελληνικά;
Είναι ο ανθελληνισμός όπως αυτός εξηγήθηκε από τον Φρειδερίκο Νίτσε στο βιβλίο του «Η γέννηση της Τραγωδίας»;
Είναι για πολύ βαθείς λόγους, και θα κάνω ένα ξεχωριστό διαδέρκιο για αυτό το θέμα.
Για τώρα απλώς θα αναφέρω ότι η έλλειψη Ελληνικών, κάνει τους σημερινούς μελετητές αποστηθίζοντα ζώα.
Η πλειοψηφία των επιστημονικών όρων είναι Ελληνικοί, ακινήτων τα Ελληνικά βοηθούν τη βαθιά κατανόηση.
Ίσως αυτός είναι κι ο λόγος που όσοι μαθηματικοί έχω γνωρίσει δεν γνωρίζουν την ετυμολογία των Μαθηματικών.
Κι όπως είπε κι ο Επίκτητος η Ετυμολογία είναι η βάση της σοφίας (η των ονομάτων επίσκεψης).
Ακόμη και μελετητές Κλασσικών Σπουδών σήμερα, διδάσκουν Ελληνικά, χωρίς να μιλάν Ελληνικά.
Εκτός από λίγους που τους μετράς στα δάκτυλά.
Σας παραθέτω τις αποδόσεις κειμένου μισής σελίδας στην περιγραφή του διαδέρκιου.
Το αρχαίο και το νέο κείμενο θα σας βοηθήσουν να διαπιστώσετε αυτά που σας ανέφερα.
Τα αρχαία Ελληνικά είναι ανώτερα και δεν αποδίδονται τέλεια με την νέα Ελληνική.
Θα σας διαβάσω μόνο τις τρεις προτάσεις από το αρχαίο κείμενο, μεταφρασμένο από εμένα.
Θα πάω λέξη προς λέξη και χωρίς αλλαγές για να ταιριάξει με την νέα Ελληνική απόδοση.
Έτσι δεν θα μπορείτε να πείτε ότι μαγείρεψα τα συμπεράσματα μέσα από τις αποδόσεις.
ὅπου µὲν οὖν ἅπαντα συνέβη, ὥσπερ κἂν εἰ ἕνεκά του ἐγίγνετο,
Όπου σύμφωνα οπότε τα πάντα συνέβησαν έτσι ώστε επειδή έγιναν
ταῦτα µὲν ἐσώθη ἀπὸ τοῦ αὐτοµάτου συστάντα ἐπιτηδείως·
Αυτά μεν σώθηκαν επειδή αυτόματα συστήνονται βολικά
ὅσα δὲ µὴ οὕτως, ἀπώλετο καὶ ἀπόλλυται, καθάπερ
Όσα δε δεν ήταν έτσι, διαλύθηκαν και διαλύονται, εντελώς.
Αλλά δεν θέλω να παρεξηγηθώ.
Ο Δαρβίνος και ο Γουάλας προώθησαν και καθιέρωσαν την ιδέα της φυσικής επιλογής σε πολύ δύσκολους καιρούς. Μελέτησαν εις βάθος και σταθεροποιήσαν αυτή τη θεωρία.
Αυτό είναι το πρώτο επιστημονικό μου διαδέρκιο στον επιστημονικό μου δίαυλο στο Υoutube. Θα χαρώ λοιπόν να δω εγγραφές, αρεσκείες, δυσαρέσκειες και σχόλια.
Στην περιγραφή θα βρείτε και συνδέσμους μου από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ευχαριστώ για την προβολή.
Η απάντηση βρίσκεται στα Φυσικά του Αριστοτέλους, συγκεκριμένα στο βιβλίο Περί Φύσεως. Η πλήρης απόδοση του των Φυσικών του Αριστοτέλους, μαζί με το αρχαίο κείμενο βρίσκεται εδώ: https://ikee.lib.auth.gr/record/28940…
